ANDETRIUM seu ANDRETIUM

ANDETRIUM, seu ANDRETIUM

Straboni l. 7. ubi de Illyride, Ἐςτὶ δὲ Ἀνδρήτιον ἐρυμνὸν χωριον. Ptolemaeo Ἀνδέκριον, vel Ἀνδρέκιον Dioni Ανδήριον Plin. l. 3. c. 22. In hoc tractu sunt Burnum, Mandetrium, lege Andretium. Vide infra.